Jan Willem de Lignac – geen familie van de bekende ondernemer in nascholingseducatie- wist veel te laat in zijn leven dat hij ADHD heeft. Zijn leven was verschrikkelijk zwaar omdat hij op wilskracht het onmogelijke voor elkaar kreeg. Als jongetje op school spatte de ADHD er van af. Alle klassieke kenmerken zijn op hem van toepassing: in schoolrapporten gaat het over druk zijn, niet opletten, onderpresteren, ogenschijnlijk te weinig inzet, het zit er wel in maar het komt er niet uit. Na een langdurige schoolcarrière langs tal van scholen en het stapelen van opleidingen, steeds een stapje hoger, weet hij zijn hbs af te ronden. Dat was ook het toegangsvereiste voor de universiteit. Daar komt zijn ADHD nog veel meer aan het licht. Jan Willem moet soms een tentamen wel vijf keer overmaken voor hij een voldoende haalt. Met eindeloos doorzetten haalt hij de eindstreep na negen jaar studeren. Jan Willem is organisatiesocioloog.
In zijn huwelijk voelt hij dat hij achterblijft bij zijn vrouw die veel makkelijker de drukte van werk en gezin kan combineren dan hij zelf. Het is een gevoel van falen en niet voldoen. Hij is een lieve vader. Hij geeft het beste van zich zelf voor zijn huwelijk en hij werkt hard als HR manager bij verschillende organisaties. Zijn werk doet hij niet efficiënt genoeg. Pas als de collega’s naar huis zijn, lukt het hem om zich te richten op zijn taken. Het leven van Jan Willen is een klassiek recept voor een burn-out en die komt er dan ook in alle hevigheid. De diagnose ADHD wordt ook gesteld. Maar dan? Want zijn vrouw heeft nu er een diagnose is gesteld dan wel graag dat het dan over gaat. Maar dat is dus niet het geval met ADHD, want het gaat niet over. Jan Willem is initiatiefnemer van het ADHD-cafe in zijn woonplaats. Graag geeft hij door aan mensen met ADHD waar hij zelf zo naar gezocht heeft. Een hele bijzondere wandeling met een heel fijn mens!
