Het verschil tussen coaching en therapie is niet altijd even duidelijk. Er zijn veel overeenkomsten, maar ook belangrijke verschillen.
Wat is het verschil eigenlijk nog? Ze lijken zo op elkaar!
Coaching en therapie zijn grote werkterreinen, met een aanzienlijke overlap tussen de twee. Aan beide uiteinden van het spectrum vind je de verschillen in aanpak. De technieken, met aan de ene kant de coach en aan de andere kant de therapeut, verschillen. Maar voor behandeling van ADHD zie je dat behandelaren opschuiven naar coachingstechnieken. Daardoor vervaagt het onderscheid tussen coaching en therapie een beetje.
Laten we het eerst hebben over de overeenkomsten tussen coaches en therapeuten.
ADHD coaching en therapie vereisen allebei:
- een gedegen kennis van ADHD.
- een werkrelatie met de ADHD-er gebaseerd op openheid en vertrouwen.
- de cliënt helpen een gelukkiger en beter leven te leiden.
En dan nu de verschillen:
- Therapie behandelt gediagnosticeerde aandoeningen. Terwijl ADHD-coaching meer uitgaat van de persoonlijke kracht van de ADHD-er, zonder dat het daarbij hoeft te gaan om behandeling van een aandoening.
- Therapie kijkt vaker naar hoe het verleden het hier en nu beïnvloed, terwijl coaching kijkt naar het hier en nu en de toekomst.
- Therapie houdt zich niet zozeer bezig met het oplossen van praktische problemen, terwijl coaching juist wel kijkt naar wat de ADHD-er tegenhoudt en hoe de cliënt deze uitdagingen kan aanpakken.
- Therapie zoekt naar duiding, bijvoorbeeld waarom voelt iemand iets zo of waarom gedraagt iemand zich zo? Coaching let op zichtbare handelingen, zoals hoe zorg ik ervoor dat de cliënt zijn doel bereikt?
- Therapie onderzoekt complexe emotionele en relationele ervaringen, terwijl coaching de nadruk legt op praktische oplossingen en de noodzakelijke stappen om het gestelde doel te behalen. In het coachingsproces ontstaan persoonlijke strategieën die helpen om de cliënt beter te laten functioneren.
Als je de zojuist benoemde voorbeelden nog even terugleest, ontdek je dat therapeuten veel overlap hebben met coaches. En dat geldt ook andersom. In ieder geval geldt dit voor een aantal cliënten. Dus wat theoretisch van elkaar gescheiden lijkt, blijkt in de praktijk nogal vaak te overlappen.
Een coach richt zich op naar wat er moet gebeuren en hoe de cliënt dit aanpakt.
Coaches houden zich bezig met het verhelderen en behalen van de doelstelling. Met als doel om vooruit te kijken. Ze staan niet zo veel stil bij welke beperkende overtuigingen van de cliënt het doel in de weg staat. Dit is pas nodig als de beperkende overtuigingen van doelstellingen voor de cliënt niet overwonnen worden. Een coach richt zich op naar wat er moet gebeuren en hoe de cliënt dit aanpakt. Dit kan door in kaart te brengen welke overtuigingen de cliënt heeft over zichzelf. Heilzame coaching graaft niet te diep in de overtuigingen van de cliënt uit angst om zich teveel op het terrein van de therapeut te begeven. Goede coaching ontdekt de unieke manier waarop een cliënt het proces aangaat en ervan leert om hem te helpen effectiever doelen te bereiken. Deze manier van coachen ontdekt ook wat er gebeurd als de cliënt wel succes boekt in een specifieke situatie. Zodat hij deze situatie als voorbeeld kan nemen om successen te herhalen. Op deze manier richt de coaching zich meer op de kracht van de ADHD-er.
Therapiesessie is meestal face to face, coach is vrij in aanpak
Een groot verschil tussen een coach en therapeut is de praktische manier waarop hulp wordt aangeboden. De meeste therapeuten zien hun cliënt 1 à 2 keer per week voor ongeveer 50 minuten, terwijl coaches hun cliënten vaak op afstand begeleiden via telefoongesprekken of e-mailtjes. Het verschil is dat therapeuten daarom vaak lokaal gevonden worden, omdat de afspraken face-to-face zijn, terwijl coaching niet plaatsgebonden is.
Verder is het zo dat afspraken met coaches meer structuur hebben – hoewel sommige therapeuten ook heel gestructureerd te werk gaan. Omdat coaching pas 25 jaar oud is en coaching gericht op ADHD pas 15 jaar bestaat, is er op dit gebied nog geen standaardaanpak.
Geaccrediteerde therapeuten zijn strikt gebonden aan de wet en hebben dus wettelijk vastgestelde regels voor het omgaan met een cliënt.
Therapie vernieuwt ook nog steeds haar plan van aanpak. Met als resultaat dat coaches en therapeuten technieken uitwisselen. Er wordt gewerkt aan meer eenduidige trainingsprogramma’s van coaches, dus er komt hopelijk met de jaren meer consistentie .
Een groot verschil tussen therapie en coaching zit in hoe de grenzen bewaakt worden. Geaccrediteerde therapeuten zijn strikt gebonden aan de wet en hebben dus wettelijk vastgestelde regels voor het omgaan met een cliënt. Een therapeut mag bijvoorbeeld niet naast de therapie omgaan met een cliënt.
Voor een coach geldt geen wettelijk vastgestelde regelgeving en deze mag dus ook voorstellen doen om op leefgebieden van een cliënt te opereren waar een therapeut zich niet mag begeven. Dit brengt risico’s met zich mee, maar het kan ook voordelen hebben. Een en ander is afhankelijk van de wijze waarop grenzen worden gesteld.
Ik hoop dat je nu wat meer inzicht heb over de verschillen en de overeenkomsten tussen coaching en therapie. Ze kunnen op hun eigen manier behulpzaam zijn.