Na jaren van tekortschieten kan het een enorme opluchting betekenen wanneer je problemen verklaard worden door een diagnose ADHD en geen karakterfouten blijken.
Je bent dus toch niet lui, dwars en onverantwoordelijk. Wat een opluchting!
Zoals je misschien zelf gemerkt hebt, voelen veel volwassenen zich enorm opgelucht wanneer ze de diagnose ADHD hebben gekregen. Na jaren gemodder horen ze eindelijk een betere verhaal dan dat ze een foute mentaliteit hebben, egoïstisch zijn of beter hun best moeten doen. Zelfs als ze nog niets over ADHD wisten, kenden ze wel de problemen die het veroorzaakt en dat ze zich daardoor anders voelden dan de rest.
Alsof een enorm gewicht van je schouders valt
Na jaren van niet weten waarom ze het zo moeilijk hadden terwijl andere mensen dezelfde verantwoordelijkheden en taken wel makkelijk aan kunnen, kan het voelen alsof een enorm gewicht van hun schouders valt wanneer er eindelijk een goede verklaring voor blijkt te zijn. Ook de geliefden en familieleden zullen zich er ook beter door voelen. Tegen de tijd dat mensen bij een psycholoog terechtkomen, zijn meestal al allerlei andere oplossingen de revue gepasseerd – zonder al te veel resultaat. Ze zijn ten einde raad. Soms is elk antwoord, wat het ook is, beter dan de onwetendheid. Wanneer je een antwoord hebt, kun je tenminste wat aan de toestand doen, of in ieder geval beginnen te snappen hoe het zit. In feite gaat het precies daarom bij een diagnosestelling. Je hoort wat je kunt doen om verandering in de situatie te brengen.
Heb je een diagnose, dan weet je dat je geholpen kunt worden
Als je merkt dat je moeilijkheden veroorzaakt worden door ADHD, weet je dat er bepaalde behandelingen zijn die kunnen helpen. Net zoals bij de diagnose van angstaanvallen weer een andere behandeling zinvol is. Een juiste diagnose leidt naar effectieve behandeling. Dat betekent minder tijdverspilling. Je hoeft niet opnieuw het wiel uit te vinden om te leren hoe je kunt zorgen dat het beter met je gaat. Tot je die specifieke en correcte diagnose krijgt, tast je in het duister terwijl je het in je eentje probeert op te lossen in plaats van terug te kunnen vallen op de verzamelde wijsheid van degenen die je voorgingen. Je hoeft niet meer werk te doen dan nodig. Ik zeg vaak dat het krijgen van de diagnose alles op zijn kop zet. Dat zie ik ook aan het gezicht van mijn cliënten. Niet alleen stelt het je in staat vooruit te komen in je leven, maar het verandert ook je begrip van wat er tot nu toe allemaal is gebeurd. Het verandert niets aan de feiten, maar wel hoe je ernaar kijkt.
Het verklaart waarom bepaalde dingen je moeite kostten.
Het verklaart waarom bepaalde dingen je moeite kostten en waarom je plannen en voornemens niet uit de verf kwamen, hoe hard je ook je best deed. Dit is gigantisch. Je hoeft jezelf niet meer de schuld te geven voor je moeilijkheden, of ze af te doen als karakterfouten. Wanneer ik met cliënten hun verleden bespreek, vertel ik hen vaak dat dingen niet anders hadden kunnen lopen voordat de diagnose was gesteld. Het zou prachtig zijn als het wel het geval was geweest maar ik zie niet hoe dat had kunnen gebeuren.Dit betekent niet dat je blij moet zijn met het feit dat je ADHD hebt en je hoeft ook niet blij te zijn met de gebeurtenissen uit je leven die verkeerd liepen.
Je beschikt over de juiste informatie over een verleden met moeilijkheden
Je kunt dat niet mooier maken dan het is of is geweest en je hoeft ook niet te doen alsof dat het geval is. Maar het helpt wel erg wanneer je iets de juiste plek kunt geven in je hoofd. Het is nog steeds jammer, maar niemand heeft er schuld aan. Het is nog steeds een teleurstelling, maar er hoeft niet met een beschuldigende vinger te worden gewezen. Het is nog steeds verdrietig, maar niet meer verwarrend. Je beschikt nu over een betere verklaring van deze moeilijkheden, waardoor je hopelijk in het reine kunt komen met wat er aan rampen en rampjes in het verleden is gebeurd. Dit is veel beter dan te blijven zitten met je woede op jezelf, de wereld, of je ouders. Een zekere mate van schuldgevoel en schaamte is goed. Dat houdt ons eerlijk. Maar teveel is nooit goed. Dat maakt juist dingen stuk. Het maakt dat we een hekel aan onszelf krijgen en leidt ertoe dat we nog meer onproductieve dingen doen om de emotionele pijn te verzachten. Dit is dus niet alleen maar een rozegeur-en-maneschijn verhaal om je je beter te laten voelen.
Met deze nieuwe informatie kun je je verleden loslaten
Door het loslaten van dat eeuwige schuldgevoel zul je beter en effectiever de dag van vandaag aankunnen. Het verleden is zoals het is. Maar wat doe je nu? Wanneer je deze nieuwe kennis toepast op je ADHD en het daardoor ook maar een klein beetje beter lukt, is dat een prachtige manier om het verleden achter je te laten. Het verandert niet wat er is gebeurt, maar je kunt er nu tenminste afstand van nemen omdat het verleden niet langer volledig beeldbepalend is. Het vaststellen van de diagnose ADHD verandert de manier waarop je jezelf ziet. Je begrijpt je verleden en weet hoe je aan je toekomst kunt werken. Dat is geweldig. Leer daarom zoveel als je kunt over ADHD. Het zal niet allemaal leuk en eenvoudig zijn. Maar het is wel goed. En het is zeker beter dan de andere optie. Hoe je verleden ook was, je toekomst kan er anders uit zien.